Ulsan

O krainie

W świecie nieskończonych możliwości, w regionie zdominowanym przez potężne prądy powietrzne, znajduje się pewien archipelag. Ulsan — uznawany za nieoficjalną stolicę sztuki w Avarii, jest dowodem na to, że nawet w obliczu zagrożenia, da się znaleźć spokojną ostoję. Pięć ogromnych wysp stanowi aglomerację policentryczną bez określonej stolicy, a każda z nich poświęcona jest innej idei, innej dziedzinie sztuki.

Teurio — Ostoja artystów scenicznych, od adeptów tańca, przez teatr po film. Przerobiony na wzór amfiteatru teren wyspy skrywa w swoim środku skąpany w blasku słońca park sceniczny, który nigdy nie świeci pustkami. Popularność tego terenu wiąże się z częstotliwością atrakcji wystawianych przez mieszkańców, a prowadzące przez niego ścieżki stylizowane na wzór taśm filmowych prowadzą wszędzie, gdzie dusza zapragnie.

Ateu — Skrywana pod dachem ogromnej katedry ojczyzna rysowników, malarzy, rzeźbiarzy, architektów, ceramików, a także innych zawodów związanych z szeroko pojętymi sztukami wizualnymi. Znajdujące się wewnątrz akwedukty wypełnione kolorowymi rzekami, goszczą na swoich brzegach szeregi płócien, a regularnie uzupełniane bloki wykorzystywane do kreacji przeróżnych posągów da się znaleźć na każdym kroku. Chociaż każda dzielnica Ateu poświęcona jest innej dziedzinie, w samym centrum znajduje się dziedzictwo wyspy — plac z pomnikiem patronki archipelagu, efekt współpracy wszystkich rzemieślników z tego regionu.

Eumag — Kraina muzyki, gospodarz najważniejszych wydarzeń w tej dziedzinie. Jeżeli jakikolwiek region Avarii zasługuje na miano abstrakcyjnego, jest to na pewno jej największa filharmonia. Wewnętrzna architektura wzorowana na instrumentach to nie tylko wyszukany sposób na wyrażenie siebie, to także praktyczna próba wykorzystania silnych wiatrów tego kawałku bezkresu, przepływających przez otwory wyspy. Szukając cichego kąta, nie znajdziesz go w tym miejscu, gdyż jeżeli nie mieszkańcy, natura odgrywać będzie własną melodię.

Dokseo — Mekka dla wszystkich pisarzy i czytelników tego świata, być może nawet spoza jego granic. Cały teren Dokseo otoczony jest ścianami, tworząc z niej jedną, ogromną bibliotekę. Każde piętro budynku ma swoje osobne przeznaczenie. Na parter składają się niezliczone regały książek i innych tekstów wszelakiej maści, między którymi znajduje się zintegrowana czytelnia, w której każdy bez wyjątku może usiąść i spędzić swój czas. Przez kolejne kilka pięter rozchodzi się strefa warsztatowa, gdzie adepci literatury dają się ponieść wenie w celu utworzenia najlepszego poematu, dramatu czy eposu, bez ograniczania się do gatunku. Ostatnie piętro chronione jest szklanym dachem. To przestrzeń równie niezbędna do procesu twórczego, co pozostałe — strefa relaksu.

Isang — To tutaj wprowadzona została Szczelina, łącząca archipelag z resztą świata bez potrzeby kilkudniowych podróży powietrznych. Z pozoru najbardziej nudna ze wszystkich, przypomina bardziej rozległy hotel aniżeli skryty za murami budynku kawałek ziemi. Tu zwykle rzemieślnicy ze wszystkich części aglomeracji wracają po ciężkim, twórczym dniu, by odpocząć na dobre, zanurzając się w objęciach morfeusza. To właśnie tutaj, w strefie mieszkalnej dzieje się prawdziwa magia, nadająca życie temu fantastycznemu archipelagowi. Kiedy dany osobnik decyduje się na sen, jego twórczość nie kończy się w tym miejscu, wręcz przeciwnie, trafia bowiem do miejsca równie magicznego, co wszystkie możliwe psoty patronki Ulsan. Budowana przez marzenia senne kraina nie jest zwyczajnie nocną, ulotną ułudą. Powstała wskutek zbieraniny snów, łączy je w coś na wzór scenariuszy, niestałych konstrukcji tworzonych w momencie zanurzenia w objęciach Morfeusza, w których śpiący mogą przeżyć jeszcze więcej przygód, jednocześnie doprowadzając do całkowitego wypoczynku organizmu. Chociaż są świadomi swoich działań w tym wymiarze, a ich umysły mają pasywny wpływ na otoczenie, nie są w stanie własnoręcznie kreować świata wokół. Po wybudzeniu sny te zapadają w pamięć jak te zwykłe — niezbyt dobrze, lecz z szansą na zapamiętanie drobnych szczegółów.

Chociaż różni je wiele, mieszkańców Ulsan łączy jedna istotna kwestia — wiara, bezgraniczne oddanie się Taedi, uosobieniu nudy. Z niezbadanych przyczyn jest to także miejsce, które pośród wszystkich rozpoznawalnych zakątków Avarii cieszy się najmniejszym wpływem Anomalii.

Geografia

Ulsan jest archipelagiem złożonym z pięciu silnie ze sobą związanych wysp. Ułożone na wzór okręgu, bądź wierzchołków wpisanego w ten kształt pięciokąta, zmuszone są do oparcia swojej komunikacji aglomeracyjnej o podróż powietrzną. Przy rwących prądach, które potrafią przyprawić nawet najlepszych aeronautów o ból głowy, zdaje się to karkołomnym rozwiązaniem, jednak nic bardziej mylnego. Silny prąd wznoszący, który obrócił wszelkie próby fizycznych łączeń w niwecz, okazał się podstawą działania linii szybujących taksówek.

Jest parę czynników, które wyróżniają Ulsan na tle innych. Jednym, który znacząco wpływa na pozostałe, jest obecność wspomnianych wiatrów. Tak zwany suchy monsun to zjawisko endemiczne dla tego konkretnego regionu, polegające na zwiększonej aktywności prądów powietrznych. Nurt wznoszący, obecny przez trzy kwartały roku avaryjskiego, wdziera się z bezkresu prosto na brzegi wysp, by w zimę opuszczać je równie gwałtownie, powodując prądy opadające. Z powodu trudnych warunków atmosferycznych, Ulsan rozwinęło swoją architekturę do poziomu, który pozwolił mieszkańcom przekształcić krainy w piękne cuda budownictwa, których pierwotnym celem nie była współczesna potrzeba estetyki, a solidna osłona przed rwącym wiatrem.

Na powierzchnię całego archipelagu, wynoszącą 220 750 km2, składa się łącznie pięć wysp. Największy teren, o powierzchni równej 100 210 km2, zajmuje mieszkalna wyspa snów — Isang. Zaraz po niej wypada Ateu, o łącznej powierzchni 60 270 km2. Eumag, kraina muzyki, zajmuje już niecałe 35 150 km2 terenu. Ostoja twórców scenicznych, Teurio, obejmuje 14 030 km2 powierzchni, co pozostawia Dokseo, największą bibliotekę tego świata o powierzchni 11 090 km2 na piątym miejscu względem powierzchni ze wszystkich wysp Ulsan.

Gospodarka

Ulsan to archipelag składający się z pięciu wysp, które można uznać za stosunkowo zamożne, a większość mieszkańców cieszy się nie luksusowym, co raczej przyzwoitym stylem życia. Większość rdzennych mieszkańców nie musi martwić się o podstawowe potrzeby życiowe. Bogactwo wysp opiera się głównie na dwóch filarach gospodarki: rzemiośle obejmującym niemal wszystkie dziedziny sztuki i turystyce. Dostosowana do klimatu technologia transportowa umożliwia mieszkańcom łatwe i szybkie przemieszczanie się między wyspami archipelagu, a nawiązywanie i utrzymywanie handlowych kontaktów z pozostałymi częściami Avarii, wcześniej oparte o standardowy transport powietrzny, ułatwione zostało od czasu wprowadzenia Szczelin. Dzięki temu wyspiarze mogą cieszyć się swoim hobby, nadal uczestnicząc w wymianach handlowych w całym bezkresie. Przez to Ulsan jest postrzegane jako najważniejszy gracz na rynku sztuki, co zapewnia stabilność ekonomiczną i dobrobyt mieszkańców archipelagu. Pomimo swojej izolacji, spowodowanej unikalnym położeniem geograficznym i nieznośnymi wiatrami, wyspy przyciągają turystów nie tylko różnorakimi festiwalami, ale też zdumiewającą architekturą. Dzięki pozyskanej sławie archipelag stale przyciąga do siebie talenty, co dodatkowo wzmacnia jego opartą o eksport i turystykę pozycję ekonomiczną.

Zaludnienie

Jako archipelag poświęcony sztuce, kreatywności i pojęciu wolności twórczej, Ulsan nie posiada stałej liczby mieszkańców. Oscyluje zwykle między piętnastoma a dwudziestoma milionami osób, wypełniając zwykle od 56 do 75 procent dostępnych pokojów w pensjonacie Isang. Chociaż większość ludności wyspy skupia się w pensjonacie, na każdej z wysp znajdują się mniejsze pokoje sypialne, często dostępne głównie dla turystów lub pracujących nad projektem artystów. Ci pierwsi stanowią w zasadzie mniejszą, ale znaczącą część tutejszej ludności, rozmijając się z tubylcami, którzy ruszają w odległe zakątki świata za pracą. Dzięki temu tutejsi są nie tylko kreatywni, lecz przy okazji wielce zdywersyfikowani.

Kultura

Region pełen inspiracji nie mógł się zrodzić z niczego innego niż inspiracja właśnie. Mówi się, że podwaliny obecnej kultury Ulsan zawdzięcza się piątce Śniących, którzy zostali obdarzeni szczególnym darem — objawiła się przed nimi Taedi. Chociaż dla uosobienia nudy mogła być to zwyczajna codzienność, zanurzeni w niesamowitą halucynację zyskali nie tylko przedziwne doświadczenia, lecz przy tym kopa do tworzenia. To oni zaczęli podążać drogą sztuki, prowadząc do rewolucji kulturowej, ostatecznie prowadzącej do dzisiejszego rozsławienia archipelagu.

Obecna stolica sztuki avaryjskiej może szczycić się tym mianem nie tylko dzięki najlepszym szkołom różnorakich dziedzin, czy wszelkiej maści artystom wywodzącym się stąd, lecz przede wszystkim dzięki organizowanym kilkukrotnie w ciągu roku festiwalom. Przy tak wielkim nakładzie wydarzeń ciężko jest jednak wymienić je wszystkie, wyróżnia się jednak cztery najważniejsze imprezy, po jednym święcie na wyspę.

FATFiT (Festiwal Akademii Tańca, Filmu i Teatru) — Jest to jedno z najbardziej prestiżowych wydarzeń tanecznych, teatralnych i filmowych w Avarii, odbywające się od 57 do 63 dnia avaryjskiej zimy. Organizująca festiwal Akademia Tańca, Filmu i Teatru w Teurio przyznaje szanowane w całym bezkresie nagrody, aby uhonorować najlepsze osiągnięcia we wszystkich dziedzinach sztuk scenicznych. Odwiedzający poza uczestnictwem w gali, mogą także zapoznać się z zapowiedziami premier zarówno wielkich twórczości, jak i dzieł mniejszych scenarzystów, w przerwach od oklasków oglądając występy najlepszych tancerzy archipelagu.

Dokumenta — Trwająca równo sto dni, nie jest “świętem" w sensie corocznych obchodów, ale raczej megawydarzeniem wystawienniczym. Jest to czas, gdy prezentowane są najnowsze trendy, eksperymenty i dyskusje w klasyce i współczesności sztuk wizualnych, często prowokujące i poszerzające granice. Każda rozpoczyna się pierwszego dnia lata, co siedem lat, co czyni tegoroczną Dokumentę jubileuszową, pięćdziesiątą edycją.

Eumag Sonic — Rozpoczynające się 56 dnia avaryjskiej wiosny święto muzyczne w Avarii, co roku gości na scenach Eumag najlepszych twórców w tej dziedzinie. Jest to wydarzenie dwudniowe, odbywające się bez przerwy przez czterdzieści osiem godzin. Na dzień po zakończeniu oficjalnego Eumag Sonic odbywa się Sonicmania. Jest to moment rozdania nagród za najczęstszy odsłuch nie tylko dla artystów, którzy gościli na scenach dwa dni wcześniej, ale dla najbardziej sukcesywnych twórców z całego, bezkresnego świata.

LFD (Literacki Festiwal w Dokseo) — Odbywający się od 25 do 29 dnia avaryjskiej jesieni, coroczny LFD jest okazją, by poznać najlepszych pisarzy, edytorów i innych związanych z rynkiem literackim celebrytów. Otwarty jest dla szerokiej publiczności, a każda edycja przyciąga setki tysięcy, jak nie miliony uczestników. Skupia się na panelach dyskusyjnych, debatach i spotkaniach z autorami z całego świata, to jednak niejedyna atrakcja. To też największe i najważniejsze targi książki w Avarii. Jest to też idealna okazja, by zasięgnąć porad od najlepszych, na organizowanych w ramach tej okazji warsztatach piśmienniczych.

Rozwój technologiczny

Ulsan wykracza znacząco ponad etap miecza, dzidy i łuku, aczkolwiek ciężko tu wspomnieć o jednorodnym rozwoju w momencie, gdy brane są pod uwagę różnorakie dziedziny. Jedyną rzeczą, wspólną dla całego archipelagu, są sposoby komunikacji w terenie, takie jak powstały na potrzeby radzenia sobie z suchym monsunem, unikalny model statku powietrznego. Wykorzystując prądy wznoszące i ruchome we wszystkich osiach żagle, dostosowany jest do tego, by szybować nawet w najgorszą pogodę. Wewnątrz każdego kawałka archipelagu, w miejscach, gdzie to tylko możliwe, stosuje się sprowadzone z zewnątrz rowery, których projekt może nie wywodzi się stąd, są za to powszechnie wykorzystywane każdego dnia.

Na każdej z wysp znane są proste, współczesne narzędzia wykorzystywane w sztuce, od pędzla, atramentu i dłuta, po urządzenia rejestrujące i odtwarzające obraz oraz dźwięk. Żeby rozwinąć myśl, trzeba przypatrzeć się każdej z wysp osobno. Poczynając od Teurio, ich technologię można nazwać najbardziej współczesną pod kątem twórczości. Znane już są tam aparaty rejestrujące ruchome obrazy oraz projektory, które wykorzystują wcześniej zapisane dane. Podobnie prezentuje się kwestia rozwoju w rozśpiewanym Eumag, gdzie poza wprowadzeniem każdego możliwego instrumentu muzycznego, dużą rolę grają narzędzia do rejestrowania dźwięku i te, które go odtwarzają. Dużo szersze spektrum wykorzystywanych przedmiotów widoczne jest w Ateu, gdzie w jednym miejscu można ujrzeć pędzel, jak i prasę. Ta z kolei jest coraz bardziej upowszechniona na Dokseo, gdzie w parze z maszynami do pisania stanowią podstawę obecnego rynku wydawniczego.

Największą tajemnicę budzi jednak Isang, a raczej obecna tam technologia, która nie tylko ułatwia zasypianie każdemu, kto zdecyduje się spędzić noc w największym avaryjskim pensjonacie, ale wprowadza sny w nową sferę świadomości. Chociaż oficjalna informacja nigdy nie wypłynęła ze strony zarządców Ulsan, ciekawscy snują teorię, jakoby te surrealistyczne sny były efektem artefaktu, który tworzy projekcje oparte o niezwykłe moce Taedi.

Rozpoznawalność

Jeżeli jest się artystą bądź po prostu interesuje się sztuką, prędzej czy później usłyszy się o tym archipelagu. To stąd wywodzą się najlepsi z najlepszych, tam też przybywają wszyscy, którzy chcą się tacy stać i wracają ci, którzy już coś w sztuce osiągnęli. Dzięki swojej fantastycznej wręcz odporności na skutki Anomalii, Ulsan przyciąga także wszystkich tych, którzy szukają bezpiecznego kąta w świecie, gdzie na każdym kroku można stracić własne życie.